#52 Jak nauczyłam się języka niderlandzkiego

 Witam czytających ♥

W tym roku minie 7 lat od kiedy mieszkam w Holandii, niesamowite jak szybko ten czas zleciał! Kiedy tutaj przyjechałam miałam niespełna 18 lat. Przyjechałam dosłownie kilka dni przed moimi urodzinami, w sumie nie wiedząc, czy to bardziej wyjazd, czy to bardziej wakacje. Los sam pokazał, że to drugie podejście do wyjazdu było kompletną zmianą, a nie tylko kolejnym przystankiem. Szybko podjęłam się pracy i zaczęłam budować "COŚ", czyli lepsze życie, jak to często ludzie mówią, że wyjeżdża się, aby mieć lepiej, niż się miało. No cóż, dużo ludzi mieszka za granicą naszego kraju, czy jest lepiej czy nie, nie będę się tutaj o tym rozpisywać, ponieważ - jest jak jest :)

Przechodząc do głównego tematu wpisu - po przyjeździe i rozpoczęciu pracy komunikowałam się przede wszystkim językiem angielskim. Nie był on na najwyższym poziomie, ale wystarczającym, aby móc komunikować się między ludźmi. W szkole uwielbiałam angielski, dlatego też było to dla mnie na początku wielką frajdą móc rozmawiać na co dzień w tym właśnie języku! W mojej dotychczasowej pracy było dużo polek, więc w pracy zawsze mogłam liczyć na czyjąś pomoc. Problem pojawił się wtedy, gdy niektórzy koledzy mieli problem z tym, że nie mówię po niderlandzku. A ponieważ był to hotel i czasami znajdowałam się w bezpośrednim kontakcie z gośćmi (którym to aż tak bardzo nie przeszkadzało, ale ok) to wypadałoby, żebym nauczyła się ich ojczystego języka. Zrozumiałe, jednak czasami chciało mi się z tego śmiać, bo nie wiedziałam, czy osiedlę się w Holandii na stałe, a skoro nie mam żadnej gwarancji - to po co mam się do czegokolwiek zobowiązywać? To wszystko toczyło się też w zawrotnym tempie i mimo,  że byłam otwarta na nowe doświadczenia, miałam trochę wątpliwości, czy robię to dla siebie, czy też robię to, co inni mówią mi, że mam robić. Prawdopodobnie problem leżał również w tym, że niektórzy pracujący tam nie mówili tak dobrze po angielsku, co prowadziło zapewne do frustracji. Nie podejmuje się czegoś takiego, gdy jest się tam raptem 3 miesiące i pracuje tylko od czasu do czasu, aby pomóc, gdy jest potrzeba i przy okazji zarobić jakieś pieniądze, a innym nie podoba się, że mówisz "tylko" po angielsku. Uwierzcie mi, w Amsterdamie prawie nie mówi się po holendersku/ niderlandzku (jak kto woli), więc ta chora presja czasami mnie śmieszyła. W między czasie przerobiłam 2 materiały online, aby coś tam się oswoić z tym językiem. Poza wspomnianą pracą w między czasie sprzątałam domki u zwyczajnych, prostych ludzi. Tam właśnie pierwszy raz zdarzyło się, że kobieta wszystko wyjaśniała mi po swojemu, a ja odpowiadałam jej po swojemu, ale dogadywałyśmy się i to działało! Ostatecznie po ok. roku stwierdziłam, że podejmę się kursu językowego, ponieważ teraz ma to dla mnie również jakieś korzyści. Dostałam umowę na pełen etat, zobowiązałam się do pilnej nauki i tak też osiągnęłam pewnego rodzaju stabilizację. 

Moje wszystkie kusy były sponsorowane przez mojego byłego szefa, za co nadal jestem bardzo wdzięczna i cieszę się, że miałam taką możliwość i z niej skorzystałam. Pierwszy kurs zaczął się jak dobrze pamiętam we wrześniu 2018 roku. Były to dwugodzinne lekcje wieczorne prowadzone przez pana Tomka w Den Bosch, gdzie musiałam dojeżdżać w każdy wtorek moim rowerem - 15 km w jedną i 15 km w drugą stronę. Byłam wytrwała, bo nie miałam jeszcze wtedy prawa jazdy (byłam w trakcie rozważań - kiedy, gdzie i jak). A że pogoda na to pozwalała to jechałam i nie narzekałam, ba nawet byłam z siebie dumna, że wszystko osiągnęłam sama bez drogi na skróty. Po 10 tygodniach dostałam certyfikat, który widać na powyższym zdjęciu i od razu zapisałam się na kolejny poziom. Nauka przychodziła mi z lekkością jak oddychanie, chyba mam po prostu smykałkę do języków, no i na prawdę byłam mocno zmotywowana! A że kocham odkrywanie siebie i uczenie się nowych rzeczy i byłam też już co nie co osłuchana z tym dziwnym językiem, dzięki temu było to dla mnie również bardzo fajne zajęcie, prawie że hobby. Trochę to trwało zanim rozpoczął się kolejny kurs, była to też już inna lokalizacja i inni nauczyciele. Poziom A1-A2 ukończyłam bodajże w połowie 2019 roku, również po 10 tygodniach cotygodniowych - trzygodzinnych tym razem - lekcji. We wrześniu tego samego roku zapisałam się na trzeci kurs prowadzony już przez samego rodowitego holendra, czyli cała lekcja była już prowadzona po niderlandzku. Nie powiem, było mnóstwo pracy domowej, trzy godzinne lekcje czasami zamieniały się w ból głowy od uważnego słuchania, ale ta determinacja doprowadziła mnie do miejsca, w którym jestem dzisiaj. 

W prawym dolnym rogu możecie znaleźć mnie robiącą selfie grupowe po zakończonych egzaminach :) Od razu po zdobyciu ostatniego dyplomu A2-B1 spakowałam walizkę i wyleciałam na wakacje do Australii. Po powrocie nie było już możliwości kolejnych kursów, ponieważ nie było wystarczająco chętnych na najwyższy poziom, a także pandemia pokrzyżowała wszystkie plany. W planach miałam przygotowanie do egzaminów państwowych. Chociaż nie wiem, czy kiedykolwiek będą mi do czegokolwiek potrzebne, ale dla mnie wiedzy nigdy za mało. Duży wpływ miał na mnie coraz większy kontakt z holendrami. Gdy zaczęłam spotykać się z moim chłopakiem, na pierwszych spotkaniach z jego rodziną czy znajomymi, zdarzało się bardzo często, że nie nadążałam nad tym, co mówią. Niektóre rzeczy były mi na spokojnie tłumaczone ponownie, aż w końcu po tylu latach, bo mijają nam już 4, ostatnio powiedziałam na głos przy wszystkich takie zdanie "niesamowite, że ja tak po prostu wszystko rozumiem", nagle stało się to dla mnie takie naturalne i mimo, że nieraz brakuje mi słów to w jakiś sposób komunikacja przychodzi mi sama z siebie. Popełniam błędy, moja wymowa różni się i wyróżnia, ale fuck it, ja jestem sama pod wrażeniem, że tego dokonałam. Czasami, gdy ktoś wypowiada się na temat mojego akcentu, bądź błędnej wymowy - cieszę się, że ktoś mi zwraca uwagę i ewentualnie da jakąś podpowiedź - ale w zależności od sytuacji, czasami myślę sobie w głębi duszy... pojedź do Polski i dokonaj tego, co ja zrobiłam, good luck with that! ;) Moje całe obecne życie toczy się po niderlandzku, a raczej jego 80-90%. Mój chłopak jest holendrem, jego rodzina i przyjaciele tak samo, w mojej pracy jest tylko holenderski, w domu jest tylko holenderska telewizja, itp, itd. Ostatnio zaczęłam również czytać książki po holendersku, dlatego też przyznam się szczerze, że jak jestem w Polsce, zwłaszcza sama to trwa to około trzech dni, aż się przestawię na 100% tryb polski bez jąkania czy nagle palnięcia czegoś po holendersku z odruchu. Jak jestem z moim chłopakiem to jestem niczym skrzynia biegów w samochodzie, którą zmieniasz między dwójką a trójką. Jeszcze jednym takim przykładem jest również prawo jazdy, które zdałam w zeszłym roku mniej więcej o tej porze. Nauka teorii trwała w nieskończoność, a że wszystko było opisywane właśnie po niderlandzku, to muszę przyznać, że nie znam niektórych terminów w tym zakresie, jak to się mówi po polsku i jak coś opowiadałam bratu po lekcjach jazdy to musiałam się bardzo natłumaczyć o co chodzi, aby brat podał mi właściwe słowo :P 

Kończę już to przechwalanie się i podsumowując - jeśli zamierzasz nauczyć się języka polecam taki kurs z nauczycielem. W domu również jesteś w stanie nauczyć się samemu, ale pomoc w zrozumieniu przez kogoś kto ma taką wiedzę, wiele ułatwia. Kontakt z ludźmi, próbowanie budowania zdań, nawet jeśli początkowo będą brzmiały mniej więcej tak "ja być wczoraj w sklep i kupię jajka", ale chodzi o to, żeby przełamać się! Ja jeszcze zanim poszłam na kurs, rozumiałam niemalże wszystko, co się do mnie mówiło, ale bałam się powiedzieć coś, aby nie doszło do jakiegoś nieporozumienia. Jednak pewnego dnia pracowałam cały dzień z jednym z tych kolegów, który tak bardzo chciał, żebym poszła do szkoły. Był w porządku i mimo, że pewnie nieraz zupełnie nie wiedział o co mi chodzi, pomógł mi przełamać barierę i wypowiedzieć pierwsze zdania w całości po holendersku. 

Uczyć będę się całe życie, ale jeśli miałabym uogólnić to taka prawdziwa nauka zajęła mi około półtora roku.

PS. Chciałam z tego miejsca pozdrowić mojego ziomka Skibe 😂❤️