#57 Co u mnie słychać - Luty

 Witam czytających!

Przede wszystkim na wstępie bardzo chciałam podziękować za wszystkie wasze odwiedziny na moim blogu i wszystkie komentarze pod ostatnim wpisem! Było ich bardzo dużo, przybyło również paru nowych obserwatorów, postanowiłam sama jednym z nich zostać - tak obserwuję samą siebie - i wyszła nam okrągła liczba 70! Niesamowita wdzięczność ♥ Muszę przyznać, że nie spodziewałam się tak pozytywnego odbioru mojego wpisu o wszystkim i niczym. To był pierwszy taki lekki wpis na tym blogu i bardzo ciepło go przyjęliście - dlatego postanowiłam pójść za głosem serca i wprowadzić więcej tego typu wpisów! Mam nadzieję, że przyjmą się równie dobrze :) 

Dziś mogę zacząć od tego, że luty rozpoczął się równie chorowicie, jak i styczeń. Nie chcę narzekać, ale szczerze mówiąc, chciałabym już na jakiś czas mieć od tego spokój! Tym razem w zeszły czwartek zaczęło się od mojego chłopaka, który nigdy nie choruje, jak jesteśmy już tyle lat razem, tak widziałam go po raz pierwszy tak bardzo chorego. Dwa dni spędził w łóżku, a po tych dwóch dniach, kiedy nie potrzebował już mojej opieki, zamieniliśmy się rolami i ja położyłam się na dwa dni do łóżka, jakiś wirus. Na szczęście dziś czuję się już lepiej, tylko moje ciśnienie jest teraz strasznie niskie, co utrudnia wiele rzeczy, czuję się zwyczajnie osłabiona. Mam nadzieję, że wyczerpałam limit swoich chorób do kolejnego sezonu zimowego.

nasz nowy domownik ♥

Nie miałam w planach się pochorować, miałam nadzieję dokończyć malowanie w domu, które zaczęliśmy jakiś czas temu. Przez zróżnicowane dni i godziny pracy moje i mojego chłopaka, ciężko o 3 lub 4 dni wolnego z rzędu wspólnie, no i wiadomo, czasami ma się też inne plany, przez co takie malowanie zostaje ciągle przekładane. Pod koniec lutego chciałabym zrobić drugie podejście i skończyć malowanie naszego salonu i kuchni, wtedy małymi kroczkami będziemy mogli iść z wałkami po schodach na górę :) Dużym osiągnięciem mojego chłopaka było pomalowanie kafelków w kuchni. Z białych, połyskujących kafelków udało mu się zrobić matową czerń. Może brzmi nieco strasznie, ale nasze meble kuchenne są całe białe, przez co całość bardzo fajnie się prezentuje i pięknie łączy z meblami w jadalni. Z siedmiometrowej białej ściany, udało nam się ostatnio zrobić dwukolorową ścianę oddzielającą od siebie otwartą kuchnię/jadalnię od salonu (no a przynajmniej jest taka iluzja, ha ha!) Teraz pozostały tylko jeszcze boczne ściany, oraz małe poprawki, po poprzednim malowaniu. A jak widzicie na zdjęciu wyżej, jeszcze zanim rozłożyła nas choroba udało nam się skoczyć do sklepu po nowych współlokatorów ♥

Pozdrowienia dla Iwony - Pani Ogrodowej :) 

Jak widzicie, tak mniej więcej prezentuje się nasza praca amatorska. Światło niezbyt sprzyjało zdjęciom, przez co sufit wydaje się różowy. Ściany są w kolorach pastelowych, ta po lewej miała być kremowa, ale wyszła jakaś zielonkawa (też macie problem z doborem koloru farb?) a druga jest w odcieniu różowym. Całość w moim odczuciu podkreśla ciepłą atmosferę domowego ogniska. Co poza tym? Jutro wieczorem mam w planach wybrać się do kina na 25-lecie filmu "Titanic" w wersji 3D. Uwielbiam ten film, oglądałam go już setki razy (i za każdym razem - na końcu płakałam), dlatego też nie chcę przegapić tego wydarzenia. Niestety daty i godziny grania filmu w naszym kinie nie współgrają z harmonogramem moim i mojego chłopaka, który początkowo też chciał iść, dlatego też wybieram się sama i robię z tego ME TIME. Lubię od czasu do czasu wybrać się gdzieś sama, ogólnie lubię swoje własne towarzystwo (jestem 50% introwertykiem 50% ekstrawertykiem), dlatego nie mam też z tym żadnego problemu, niejednokrotnie wybierałam się na randkę sama ze sobą :) A Wy, robicie coś takiego? 

dla urozmaicenia - nasz króliczek

Ostatnią z nowości w rozpoczynającym się miesiącu jest informacja, że planuję od września wrócić do szkoły. Mam w pracy taką możliwość, jestem w trakcie rozmów i jak wszystko dobrze pójdzie od września będę pracować i chodzić do szkoły jednocześnie, mniej więcej na zasadzie 3-4 dni pracy i 1 dzień do szkoły. Trzymajcie kciuki, żeby wszystko się udało! Jaki kierunek obiorę? Pracuję z osobami starszymi, dlatego też po skończeniu tego kierunku będę mogła pomagać osobom starszym w czynnościach takich jak mycie, ubieranie, pomoc w korzystaniu z toalety, czy po prostu mieć tych ludzi pod ogólną opieką. Także będę mogła zrobić dla tych ludzi dużo więcej niż do tej pory. Z tym dokumentem mogłabym również pracować z osobami niepełnosprawnymi lub z kobietami, które dopiero urodziły i potrzebują pomocy/opieki. Jestem podekscytowana na myśl o tym, a jednocześnie przerażona myślą o powrocie do szkoły, dlatego właśnie i tak pójdę, bo ja regularnie muszę wychodzić ze swojej strefy komfortu. Inaczej nie byłabym sobą! :)

A co słychać u Was? 

Życzę wszystkim dużo zdrówka, xx