#104 Co u mnie słychać? Styczeń

 Witam kochanych czytających! ♥

Co u Was ciekawego słychać? Mam nadzieję, że Nowy Rok zaczęliście w zdrowiu i pozytywnej atmosferze. Ja ostatni dzień ubiegłego roku spędziłam bardzo sympatycznie, wesoło i w miłym towarzystwie. Niestety ostatnie tygodnie ciągle byłam przeziębiona. Mój organizm bronił się przed chorobą, jednak ostatecznie przed samymi Świętami złapała mnie infekcja (podejrzewam korona wersja 123456789XYZ), dusił mnie okropny kaszel oraz byłam bardzo osłabiona. Zdarza mi się to raz do roku. Jednak grudzień był męczący, raz z górki raz pod górkę jeśli chodzi o zdrowie. Samopoczucie psychiczne również było średnie, chociaż jak na tą porę roku na prawdę mogło być gorzej. Byłam nawet kilka razy na siłowni, jednak kaszląc, czy też prawie że szczekając jak pies raczej nie powinno się ćwiczyć, więc po prostu sobie odpuściłam i mam nadzieję wybrać się w przyszłym tygodniu, bo w końcu zaczynam dochodzić do siebie. Na ten miesiąc zapowiadają się miłe wydarzenia, między innymi wycieczka do Amsterdamu i  Zwolle, którymi oczywiście tutaj się z Wami podzielę. Na nadchodzący weekend zapowiadają mróz, ale słoneczne dni, a to bardzo poprawia mi humor, tak samo jak fakt, że dni pomalutku stają się coraz dłuższe. Jak to u nas w zwyczaju planujemy również wybrać się na jedną z imprez w naszym stałym "klubie", jednak aby tym razem poznać nieco inną muzykę. Na prawdę to chodzimy tam tylko i wyłącznie dla muzyki, towarzystwo oczywiście robi swoje, ale nie przychodzę tam po to, żeby sobie plotkować, ale żeby dać się ponieść rytmom i jakby to mój brat powiedział "się odmulić" ;) . Ten miesiąc to również pierwsze egzaminy  w pracy, a potem pomału z górki egzaminy  w szkole takie jak liczenie i język holenderski. Matmy obawiam się bardziej niż tego harczącego języka jeśli mam być szczera! Czas tak szybko leci, nim się obejrzę a skończę szkołę. Mam nadzieję, że wszystko pójdzie po mojej myśli i pojadę na wakacje w lipcu ze wszystkimi zaliczeniami i świadomością, że to już koniec. 

Zawsze piszę tutaj przede wszystkim o szkole i pracy, bo są to dla mnie dość neutralne tematy, którymi mogę śmiało podzielić się na blogu. Tym razem podzielę się z Wami również tym, że mam nadzieję zrobić kilka kroków do przodu w moim życiu prywatnym. Co to takiego będzie, pewnie sami się domyślicie :) Wakacje tuż tuż, chcemy uciec od tego zimna do słonecznego Egiptu, jeśli wszystko nam na to pozwoli, bo niepokoją mnie ostatnie wiadomości z tamtych rejonów. Tydzień wygrzewania się w słońcu na pewno dobrze nam zrobi, a potem już tylko z górki i będzie lato i jak to mamy w zwyczaju wyjazd kamperem z naszym motorem na przyczepie. Równie fajną perspektywą jest to, że w sierpniu jedziemy całą naszą rodzinką (ja i mój lubby, jego rodzice, brat ze swoją dziewczyną) na festiwal Reggae w Belgii. Wspólny weekend z rodzinką to zawsze najlepsza zabawa i piękne wspomnienia na przyszłość. Mam nadzieję, że uda nam się również w niedalekiej przyszłości naszą szóstką wybrać na weekend do Krakowa ♥

Mam nadzieję, że uda mi się w końcu wziąć za malowanie, bo odkładam je już chyba od roku. I w sumie nie ma to większego znaczenia, zwłaszcza że gdy mam wolną chwilę to biorę się za naukę, ale poprawki i zmiany w domu wprawiają mnie w dobry nastrój :) Trochę się rozpędziłam, miałam coś tam napisać o nadchodzącym miesiącu, a prawie opisałam Wam moje plany na cały rok... A co mi tam!

Chciałabym, o ile będę mieć czas i chęci podjąć się nowego wyzwania i pójść na lekcje śpiewu, które zawsze były moim marzeniem. Do tego mój keyboard, który w kupiłam w zeszłym roku podczas tej samej infekcji, która mało mnie nie udusiła, stoi na strychu i się kurzy. Wypadałoby wziąć go kiedyś jeszcze w obroty. 

Z celów osobistych, chcę popracować nad swoimi niektórymi cechami charakteru, które uprzykrzają życie mi samej. Między innymi bycie zawsze miłą dla wszystkich wkoło (zwłaszcza w pracy) zamiast powiedzieć, co na prawdę myślę. To wiąże się chyba z tym, że jako nastolatka byłam bardzo pyskata, zawsze mówiłam to, co myślę, choć nie zawsze było to mądre. Teraz mogłabym nieco mojej pyskatej buzi zacząć używać. Moja asertywność, no cóż leży i kwiczy. Mówienie "nie" idzie mi coraz lepiej, ale wstrzymywanie się przed wypowiedzeniem swojego zdania, powoduje frustracje, przez co chyba często dąsam się jak małe dziecko. Jak znaleźć złoty środek? To chyba przychodzi z wiekiem i doświadczeniem. Niby praca nad sobą, samoświadomością i emocjami przynosi efekty, ale uwierzcie mi czasami najchętniej kazałabym niektórym spier...., a to dzieje się przeważnie wtedy gdy 10 razy  z rzędu musiałam być grzeczna, przytakiwać i się uśmiechać, choć gotowałam się od środka, aż w końcu wybuchłam. Pora na powrót do psychologa? Hmmm... mam z takowymi same złe doświadczenia już chyba prędzej poddałabym się hipnozie albo poszła do jakiegoś szamana :P . No cóż, grunt że wiem w czym tkwi problem. Mam cały Nowy Rok na wprowadzenie planów w życie. 

Powiem Wam jeszcze, że w końcu zaczęłam więcej jeździć samochodem. Nadal dojeżdżam do celu z lekkimi palpitacjami serca, jeśli jadę w miejsce nieznane, ale jadę i to się liczy.

Uściski, Kasia