#120 Co u mnie słychać - Wrzesień

 Witam kochanych czytających! ♥

Cześć Wam! Witam w kolejnym miesiącu tego roku, dziewiąty z kolei, zapowiadający nieuniknioną jesień, a potem nadchodzącą zimę. To, że nadchodzi jesień możemy już zauważyć po długości dnia. Co roku ta sama piosenka, a i tak ludzie dookoła narzekają, że tak szybko ciemno. No niestety, taka kolej rzeczy, chociaż w tym roku wyjątkowo szybko przeszliśmy w Holandii z 30 stopni na 15. Jeszcze wczoraj był 30-stopniowy upał, na jutro zapowiadają 26 stopni i słoneczko, a za tydzień o tej porze temperatura spadnie w nocy do 9 stopni. Podejrzewam, że dużo ludzi zacznie teraz chorować.

Moje urodziny zawsze zapowiadają ten czas roku, spadające kolorowe liście, chłodne powietrze na dworze... 30 sierpnia skończyłam 26 lat. Kolejny roczek na karku, kolejny rok zebranych doświadczeń życiowych i kolejne plany życiowe. Sporo się wydarzyło w ciągu jednego roku. Jeżeli znajdujesz się teraz w niekomfortowej sytuacji, przypomnij sobie, co działo się w Twoim życiu dokładnie rok temu o tej porze. Czasami możemy się zdziwić, jak wiele zdążyło się znów zmienić w ciągu 365 dni. 

W moim przypadku, rok temu zaczynałam szkołę, a teraz cieszę się z jej ukończenia. Rok temu przed samymi urodzinami był u nas w odwiedziny mój ś.p. tata. Był po raz pierwszy i ostatni, teraz w sierpniu minęło pół roku, od kiedy go z nami nie ma. Dla mnie ta żałoba wygląda tak: czasami mam wrażenie, jakby nie było go z nami od lat, a innym razem, jak gdybym nadal mogła do taty zadzwonić. Czasami to taka otchłań, w której nigdy go z nami nie było, nie ma i nie będzie. Kto kiedyś kogoś stracił pewnie wie, o czym piszę. Akceptacja, ale i niedowierzanie zarazem. 

Patrząc na te ostatnie pół roku, mam wrażenie że minęło dużo więcej czasu. Upływ czasu z wiekiem również jest inaczej "odczuwalny". Poniekąd zleciało jak jeden dzień, a z drugiej strony wydarzyło się tak wiele, że można by powiedzieć, że minął rok. Jeżeli boisz się, że nie starczy Ci na coś czasu, zacznij już dziś, ale pamiętaj że w ciągu roku dużo może się zdarzyć. Spiesz się powoli, co się odwlecze to nie uciecze. 

Kolejną rocznicą sierpniową jest mój przyjazd do Holandii, mija już 8 lat, od kiedy tutaj się przeprowadziłam. To dopiero są porównania, kiedy pomyślę sobie ile wydarzyło się przez te lata, jak wszystko się zmieniło, to czasami jestem zadziwiona. W pozytywnym sensie. Biorę życie garściami, to co mi przyniesie. I jestem wdzięczna za wszystko, co mnie w tym życiu spotkało. Jak to jedna z moich podopiecznych w pracy powtarza " Jestem wdzięczna za życie, za to właśnie życie, które dane mi było żyć". Wyobraźcie sobie kobietę grubo po 80-tce, bliżej 90-tki, która przeżyła wojnę i jest wdzięczna za to, że przeżyła i mogła żyć po swojemu. O pracy mówiąc, dokładnie 19 września w urodziny mojego brata, minie rok od kiedy pracuję w mojej obecnej pracy. Kolejne wydarzenie na liście zmian w ciągu roku. 

2016

2017

2018

2019

2020

2021

2022

2023

wrzesień 2024

W moim poprzednim wpisie wspominałam o braku motywacji. Wypowiedzenie tego "na głos" sprawiło, że zrzuciłam z siebie pewien ciężar i motywacja wraca małymi krokami. Również w życiu osobistym i zawodowym. Nie szukam już balansu, balansuję codziennie i nie będzie sprawdzonego sposobu, jakiegoś złotego środka, recepty, przepisu. W moim życiu nie ma rutyny, moje zmiany w pracy są tak zróżnicowane, że trzeba szukać sposobów na pogodzenie wszystkich obowiązków każdego dnia. Ale lubię to. I akceptuję moje życie takim, jakie jest. Widząc, że coś jest nie tak, staram się usiąść na chwilę i zastanowić się, co jest problemem, jak mogłabym go rozwiązać i ewentualnie poprawić jakość swojego życia. Nie po nic tytuł bloga Żyj Swoim Wymarzonym Życiem. Każdy z nas je sobie kreuje dokonując codziennych, świadomych (lub nie) wyborów.

Uściski i dobrego września ♥